محمدرضا مهدوی کنی (زاده ۱۴ مرداد ۱۳۱۰ - درگذشته ۲۹ مهر ۱۳۹۳^[۱]) روحانی شیعه، سیاست‌مدار ایرانی و ریاست مجلس خبرگان رهبری بود. او دبیر کلی جامعه روحانیت مبارز (مهم‌ترین حزب اصول‌گرای ایران) را بر عهده داشت. وی همچنین رئیس دانشگاه امام صادق و استاد درس اخلاق اسلامی این دانشگاه نیز بود.

محمدرضا مهدوی کنی از تاریخ ۱۴ خرداد سال ۹۳ در پی حمله قلبی به کما رفت و در تاریخ ۲۹ مهر ۱۳۹۳ درگذشت.^[۲][۳]

وی پیش از انقلاب ۱۳۵۷ از روحانیون مخالف حکومت پهلوی بود و پس از انقلاب یکی از ۵ روحانی بود که هستهٔ اصلی شورای انقلاب را تشکیل می‌دادند. پس از آن به عنوان وزیر کشور (در دولت‌های شورای انقلاب، رجایی و دکتر باهنر) و کفیل نخست‌وزیر (پس از ترور رجایی و باهنر) بوده است و در همین دوره از سوی آیت الله خمینی مامور به تشکیل کمیته‌های انقلاب و ساماندهی آنها گردید

اعمال و دعاى روز مباهله

اعمال و دعاى روز مباهله

روز بیست و چهارم بنابر اَشْهر روزى است که مُباهَلَه کرد رسول خدا صَلَّىاللَّهِ عَلِیهِ وَاله با نصاراى نجران و پیش از آنکه خواست مُباهله کند عبا بردُوش مبارک گرفت و حضرت امیرالمؤ منین و فاطمه و حَسَن و حسین عَلیهمُ السلام راداخل در زیر عبا نمود و گفت پروردگارا هر پیغمبرى را اهل بیتى بوده است که مخصوصترین خلق بوده اند به او خداوندا اینها اهل بیت منند پس از ایشان برطرف کن شک وگناه را و پاک کن ایشان را پاک کردنى پس جبرئیل نازل شد و آیه تطهیر در شاءن ایشانآورد پس حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله آن چهار بزرگوار را بیرون برد ازبراى مباهله چون نگاه نصارى بر ایشان افتاد و حقّیّت آن حضرت و آثار نزول عذابمشاهده کردند جُراءَت مُباهله ننمودند واستدعاى مصالحه و قبول جزیه نمودند و در اینروز نیز حضرت امیرالمؤ منین علیه السلام در حال رکوع انگشترى خود را به سائل داد وآیه اِنَّما وَلِیُّکُمُ اللّهُ در شانش نازل شد و بالجمله این روز روز شریفى است ودر آن چند عمل وارد است :

اوّل : غسل

دوّم : روزه

سوّم:دو رکعت نماز و آن مثل روز عید غدیر است در وقت وکیفیّت و ثواب و آیة الکرسى که در نماز مباهله است تا هُمْ فیها خالِدُونَ است

چهارم :خواندن دعاى مباهله که شبیه به دعاى سحرهاى ماهرمضان است

شرح مختصر واقعه مباهله
مباهله پيامبر
با مسيحيان نجران، در روز بيست وچهارم ذي الحجّه سال دهم هجري اتفاق افتاد. پيامبر
صلي الله عليه و آله وسلم طي نامه‌اي ساكنان مسيحي نجران را به آيين اسلام دعوت
كرد. مردم نجران كه حاضر به پذيرفتن اسلام نبودند نمايندگان خود را به مدينه
فرستادند و پيامبر آنان را به امر خدا به مباهله دعوت كرد.

وقتي هيئت
نمايندگان نجران، وارستگي پيامبر را مشاهده كردند، از مباهله خودداري كردند. ايشان
خواستند تا پيامبر اجازه دهد تحت حكومت اسلامي در آيين خود باقي بمانند.

موقعيت جغرافيايي
بخش با صفاي نجران، با
هفتاد دهكده تابع خود، در نقطه مرزي حجاز و يمن قرار گرفته است. در آغاز طلوع اسلام
اين نقطه، تنها نقطه مسيحي نشين حجاز بود كه مردم آن به عللي از بت پرستي دست كشيده
و به آيين مسيح عليه السلام گرويده بودند.

دعوت به اسلام
پيامبر اكرم، حضرت محمد مصطفي
صلي الله عليه و آله وسلم براي گزاردن رسالت خويش و ابلاغ پيام الهي، به بسياري از
ممالك و كشور‌ها نامه نوشت يا نماينده فرستاد تا نداي حق پرستي و يكتاپرستي را به
گوش جهانيان برساند. هم چنين نامه‌اي به اسقف نجران، «ابوحارثه»، نوشت و طي آن نامه
ساكنان نجران را به آيين اسلام دعوت فرمود.

نامه حضرت محمد صلي الله عليه
و آله وسلم به اسقف نجران
مشروح نامه پيامبر به اسقف نجران چنين بود: «به نام
خداي ابراهيم و اسحاق و يعقوب. [اين نامه ايست] از محمد، پيامبر خدا، به اسقف
نجران. خداي ابراهيم و اسحاق و يعقوب را ستايش مي‌كنم و شما را از پرستش بندگان به
پرستش خدا فرا مي‌خوانم. شما را دعوت مي‌كنم كه از ولايت بندگان خدا خارج شويد و در
ولايت خداوند درآييد و اگر دعوت مرا نپذيرفتيد بايد به حكومت اسلامي ماليات (جزيه)
بپردازيد تا در برابر اين مبلغ، از جان و مال شما دفاع كند] و در غير اين صورت به
شما اعلام خطر مي‌شود».

عكس العمل
نجراني‌ها
نمايندگان پيامبر كه حامل نامه دعوت به اسلام از جانب پيامبر
بودند، وارد نجران شدند و نامه را به اسقف نجران دادند. او نيز شورايي تشكيل داد و
با آنان به مشورت پرداخت. يكي از آنان كه به عقل و درايت مشهور بود گفت: «ما بار‌ها
از پيشوايان خود شنيده‌ايم كه روزي منصب نبوت از نسل اسحاق به فرزندان اسماعيل
انتقال خواهد يافت و هيچ بعيد نيست كه محمد ـ كه از اولاد اسماعيل است ـ‌‌ همان
پيامبر موعود باشد». بنابراين شورا نظر داد كه گروهي به عنوان هيئت نمايندگان نجران
به مدينه بروند تا از نزديك با محمد صلي الله عليه و آله وسلم تماس گرفته، دلايل
نبوت او را بررسي كنند.

گفتگوي پيامبر با
هيئت نجراني
پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله وسلم در مذاكره‌اي كه با
هيئت نجراني در مدينه به انجام رسانيد آنان را به پرستش خداي واحد دعوت كرد. امّا
آنان بر ادعاي خود اصرار داشتند و دليل الوهيت مسيح را، تولد عيسي عليه السلام بدون
واسطه پدر مي‌دانستند.

در اين هنگام فرشته وحي نازل شد و اين سخن خدا را بر
قلب پيامبر جاري ساخت: «به درستي كه مَثَل عيسي نزد خداوند مانند آدم است كه خدا او
را از خاك آفريد». در اين آيه، خداوند، با بيان شباهت تولد حضرت عيسي عليه السلام و
حضرت آدم عليه السلام، يادآوري مي‌كند كه آدم را با قدرت بي‌پايان خود، بدون اينكه
داراي پدر و مادري باشد، از خاك آفريد و اگر نداشتن پدر گواه اين باشد كه مسيح
فرزند خداست، پس حضرت آدم براي اين منصب شايسته‌تر است؛ زيرا او نه پدر داشت و نه
مادر.

اما با وجود گفتن اين دليل، آنان قانع نشدند و خداوند به پيامبر خود،
دستور مباهله داد تا حقيقت آشكار و دروغ گو رسوا شود.

مباهله، آخرين حربه

خداوند پيش از
نازل كردن آيه مباهله، در آياتي چند به چگونگي تولد عيسي عليه السلام مي‌پردازد و
مسيحيان را با منطق عقل و استدلال روبرو مي‌كند و از آنان مي‌خواهد كه عاقلانه به
موضوع بنگرند.

بنابراين پيامبر، در ابتدا سعي كرد با دلايل روشن و قاطع
آنان را آگاه كند، اما چون استدلال موجب تنبّه آنان نشد و با لجاجت و ستيز آنان
مواجه گشت، به امر الهي به مباهله پرداخت.

خداوند در آيه ۶۱ سوره آل عمران
مي‌فرمايد: «هرگاه بعد از دانشي كه به تو رسيده، كساني با تو به محاجّه و ستيز
برخيزند، به آن‌ها بگو بياييد فرزندانمان و فرزندانتان و زنانمان و زنانتان، و ما
خويشان نزديك و شما خويشان نزديك خود را فرا خوانيم؛ سپس مباهله كنيم و لعنت خدا را
بر دروغ گويان قرار دهيم». 

کتاب"غدیر عید دعا و محبت"

عبدالحسین نیشابوری

چاپ یازدهم ، 87 ، رقعی ، شومیز

64 ص ، قیمت 7000 ریال

مختصرى از واقعه غدیر به ضمیمه اعمال و آداب روز غدیر داستان غدیر با ذکر اسناد و منابع واقعه غدیر، تاریخ و جغرافیا، اعمال و آداب روز غدیر مطالبی است که به صورت فشرده در این کتاب آمده است. در این نوشتار می¬توان عظمت غدیر را در اهمیت به اعمال و آداب آن فهمید و به نوعی میتوان با بزرگداشت و انجام برخی از این موارد به فرموده پیامبر (ص) در رساندن پیام غدیر یاری رسانید.

نام كتاب :حساس ترین فراز تاریخ یا داستان غدیر

ترجمه ونگارش:جمعی از دبیران

انتشارات :فجر

این كتاب ارزشمند به شرح ماجراهای غدیر و ارزش غدیر در قرآن و احادیث اسلامی می پردازد.همچنین از دانشمندان بزرگ اسلامی اعم از شیعه و سنی سخنانی را درباره واقعه غدیر بیان می كند.

در این كتاب می توانید با كتابهای مهمی كه به این واقعه پرداخته اند نیز آشنا شوید.این كتاب برای دانش آموزان دوره راهنمایی و دبیرستان مناسب است.بخشهایی از این كتاب را با هم می خوانیم:

«غدیر یعنی رود ،بركه و آبگیر كه در دشتها و دامنه كوهها دیده می شود.و روز غدیر برای سعادت ابدی انسان و آزادی واقعی بشر بود.»

در این كتاب جملاتی از نویسندگان وبزرگان غیر اسلامی در باره علی (ع)به چشم می خورد :

«علی (ع)پرورده محمد(ص)بود و عمیقاً به وی و امر اسلام پایبند بود.صادق و راستگو بود.»

ایلا پاولیچ پطروشفسكی،مورخ وخاورشناس روسی

علی (ع)حتی یك لحظه هم در شبانه روز خدا را فراموش نمی كرد.خدا را به یاد داشت چه در تنهایی و چه در بین مردم.او هم امام مردم بود هم معلم آنها...

دكتر طه حسین

دانشمند و نویسنده مشهور مصری

غدیر چشمه‌ای در کویر

نویسنده: مریم نوابی نژاد

ناشر: نبأ

گروه سنی: دبیرستان و راهنمایی

در این کتاب می خوانیم:

داستان یک مکالمه اینترنتی مابین محمد نوجوان 15 ساله و غدیر. ماجرا از خواب محمد آغاز می شود و به پاسخگویی به سؤالاتی از غدیر می انجامد: 

1.غدیر کجاست؟

2. علت سرباز زدن مسلمانان از بیعت غدیر

3. علت تعیین جانشین برای کامل ترین دین و اهمیت این جانشین

4. شرحی کوتاه بر حادثه غدیر و خطبه آن

5. سندیت غدیر

گزیده‌ایی از کتاب:

این ها که گفتم قطره ای از دریای بی کران خطبه غدیر بود. ذره ای از خورشید خطبه غدیر بود. من به تو نشانی خانه ای را دادم که خودت باید آن را پیدا کنی. من آینه را به دست تو دادم، تا خودت تصویر را در آن جستجو کنی. غدیر، فقط یک روز از تاریخ نیست، ادامة تاریخ است.

غدیر قطعه سنجاق شده‌ای به بدنه مبعث نیست. غدیر قلب و روح مبعث است و پیامش فقط برای یک عمر و یک نسل نیست. دستور مداومی است برای لغزش‌های انسان تا روز قیامت.

معرفی کتاب در باره غدیر خم برای دانش آموزان مقطع  راهنمایی :

اگر چه در مورد غدیر کتب فراوانی به نگارش آمده است و جدی ترین این کتابها همانا الغدیر علامه امینی (ره) می باشد ولی در سطح دانش آموزان راهنمایی می توان به کتب ذیل اشاره کرد:

1ـ غدیر در آئینه قران و روایات، دکتر مجید معارف، نشر موسسه فرهنگی نبأ.

2ـ عید غدیر در اسلام، جواد محدثی، مرکز الغدیر للدراسات الاسلامیه.

3ـ‌ قصه غدیر، دکتر نادر فاضلی، موسسه انتشارات نبأ.

4ـحدیث غدیر سند گویای ولایت، گروه معارف و تحقیقات اسلامی- قم.

5ـ‌کاروانی در غدیر، غلام رضا آبروی، انتشارت پیام آزادی.

6ـ‌آرمان غدیر از دیدگاه امیر المؤمنین (ع)، محمد مجیدی و حسن عرفان، نشر مولود کعبه.

7ـ‌بر کرانه غدیر، مهدی حائری تهرانی.

8 ـ‌بر کرانه غدیر، میرسعید حسینیان.

9ـ‌ارمغان غدیر "چهل حدیث از منابع شیعه و سنی"، فاطمی نیا، انتشارات علمی.

10- بحث غدیر خم از نظر قرآن شریف، عبد الکریم نیری.

11- پرتوی از غدیر، حائری تهرانی، قم موسسه هجرت.

12- مبعث و غدیر، اولین و آخرین پیام در قرآن، جلال الدین همائی، تهران نور فاطمه.

13- پیام غدیر، محمد باقر انصاری، انتشارات المهدی(ع).

14- نهج الولایه، شرح خطبه غدیریه مولا امیرالمؤمنین علی (ع)، کاظم ارفع.

غدیر خم نام ناحیه‌ای میان مکه و مدینه است که پیامبر اسلام در حجةالوداع، علی بن ابی طالب را «ولی» پس از خود اعلام کرد. ۱۸ ذی‌الحجه سال ۱۰ هجری قمری (مطابق با ۲۸ اسفند سال ۱۰ خورشیدی^[۱])، سال‌روز این واقعه میان شیعیان به عید غدیر خم شهرت دارد.

محمد، پیامبر اسلام در بازگشت از آخرین حج خود همه مسلمانانی که در حج شرکت داشتند را در غدیر خم جمع کرد و شیعیان معتقدند که او در آنجا علی بن ابی‌طالب را به‌عنوان وصی و برادر و جانشین خود از جانب الله معرفی کرد. عبارت معروف «هر آن‌کس که من مولای او هستم، پس علی مولای اوست» قسمتی از خطابه بلند غدیر می‌باشد. گرچه در تفسیر حدیث غدیر خم در بین شیعه و سنی اختلاف وجود دارد. اهل سنت تنها اظهار نزدیکی پیامبر به علی و دوستی با او رامی‌دانند و اظهار خواسته اش که علی به عنوان پسر عمو و فرزندخوانده اش جانشین او در مسئولیت‌های خانوادگی اش پس از مرگ شود.

این واقعه و حدیث غدیر در کتاب‌های شیعه و بسیاری کتاب‌های اهل سنت نقل شده است. اولین منبع تاریخی که به این کتاب اشاره می‌کند یعقوبی مورخ شیعه در نیمه دوم قرن سوم هجری است و اولین آثار ادبی قابل تاریخ گذاری، مجموعه اشعاری از نویسندگان شیعه در قرن دوم هجری است. از حدود قرن دوم هجری واقعه غدیر خم بعنوان دلیل نویسندگان شیعه برای اثبات برحقی علی بر جانشینی محمد آمده است.^[

خواجه شمس‌الدین محمد بن بهاءالدّین حافظ شیرازی (حدود ۷۲۷ – ۷۹۲ هجری قمری برابر با ۷۰۶ - ۷۶۹ هجری شمسی)، شاعر بزرگ سدهٔ هشتم ایران (برابر قرن چهاردهم میلادی) و یکی از سخنوران نامی جهان است. بیش‌تر شعرهای او غزل هستند که به‌غزلیات حافظ شهرت دارند. او از مهمترین تأثیرگذاران بر شاعران پس از خود شناخته می‌شود. در قرون هجدهم و نوزدهم اشعار او به زبان‌های اروپایی ترجمه شد و نام او بگونه‌ای به‌محافل ادبی جهان غرب نیز راه یافت. هرساله در تاریخ ۲۰ مهرماه مراسم بزرگداشت حافظ در محل آرامگاه او در شیراز با حضور پژوهشگران ایرانی و خارجی بر‌گزار می‌شود. در ایران این روز را روز بزرگداشت حافظ نامیده‌اند.^[۱][۲]

دهمین ثمره باغ ولایت ودوازدهمین نهال خعصمت وطهارت ونخستین فرزند برومند پیشوای نهم در سال 212 هجری در یکی از محلات مدینه شهر نورانی پیامبر بزرگوار اسلام در محلی که موسوم به « صریا» بود دیده بر جهان گشود وبه زیباترین نامی مه در خاندان رسالت سابقه دیرین وخوش خاطره ای داشت موسوم گردید ؛ پدر ارجمندش برای وی نام « علی » را برگزید .

او که همانند جد بزرگوارش مأ موریت دفاع از اسلام واحیای حقوق مسلمانان را از جانب پروردگار عالم بعهده داشت همان کنیه ی جدش را بر خویشتن انتخاب کرد وبه ابوالحسن موسوم گردید .

لقب ابن رضا درخشان ترین عنوان وشهرت او ودیگر پیشوایان معصوم بعدی بود که آنروزها همچون ستاره درخشان در میان دهها القاب دیگر بر تارک وی می درخشید . از دیگر القاب آن حضرت می توان هادی ، ناصح ، عالم ، فقیه ، امین ، عسگری ، دلیل ، فاتح ، نقی و مرتضی را نام برد چنانچه امروز بیشتر دوستداران وشیعیان او را با لقب مشهور « هادی » میشناسند .

آن حضرت تحت تربیتهای الهی ومعنوی پدر ، هفت سال واندی زندگی کرد وبعد از وفات پدر درخشان ترین وشامخ ترین چهره ی اسلام بود که مشکلات فقهی وعلمی جهان اسلام را با دانش وبینش خود حل وفصل می نمود .

مادر :

مادر عزیز ومهربانش ، بانوی با فضیلت وتقوی ودانشمدندی یود در نهایت فداکاری ودلسوزی که یکی از بانوان صالح ودرستکار شایسته ی روزگار خود محسوب می گشت بحدی که خود امام 0ع) درباره ی او چنین میفرماید :

« مادرم عارف وآشنا به مقام امامت وولایت بود . او با عنایت ولطف پروردگار اهل رحمت وبهشت است . هرگز فریب شیطان ومکر و کید تجاوزکار وستکگر را بخود ندید واز نظر رتبه ومقام کمتر از مادر انبیاء ومردان شایسته ی الهی نبود ...» .

نام گرامی وی « سمانه » معروف به سیده وصاحب کنیه « ام الفضل مقربیه » از شاهزادگان رومی بود که به اسارت لشکر مسلمانان در آمده بود وبه عنوان « ام ولد » آزاد گردید وافتخارهمسری امام را پیدا نمود  او یکی از آشنایان حقیقی به مقام ولایت کبری واز مدافعین سرسخت زعامت وخلافت الهی بود .

تعیین امامت آن حضرت :

پیشوای نهم جز علی وموسی فرزند دیگری نداشت واز آنجا که میان علی وموسی در دانش وتقوی وپرهیزکاری وفضایل معنوی از وجود تا عدم واز زمین تا آسمان فاصله وجود داشت برای هیچ انسانی این شبهه پدید نمی آمد که او پیشوائی رقیب امام هادی (ع) گردد بخصوص که بارها حضرت هادی از طرف پدر عالیقدرش امام جواد (ع9 تصریحاً به امامت تعیین گردیده بود .

در مرگ پدر :

هشت سال از عمر شریفش نگذشته بود که غبار یتیمی بر چهره اش نشست در سال 220 هجری در آخر ماه ذیقعده پدر بزرگوار وجوان خود را از دست داد ؛ پدری که نمونه بارز علم وتقوی وفضیلت وشجاعت مظهر مبارزه با ظلم وستم وپناه درماندگان وبیچارگان بود .

مدت عمر وزندگی اش از نظر زمان بسیار محدود بود چون فقط 25  سال در این جهان زندگی کرد که هفت سال وچند ماه دوران پدر ئهفده سال بعدی از وی دوران امامت وپیشوایی او بود که دخترش ام فضل را به عقد ازدواج او درآورد سپس دوران حکومت معتصم را دید که در اوایل حکومت او بود که امام جواد در بغداد به  شهادت رسید و در کنار قبر جد بزرگوارش امام موسی بن جعفر (ع) مدفون گردید وامروز به نام کاظمین معروف ومشهور است .

سالهای امامت :

سالهاي امامت آن حضرت مصادف بوده است با قسمتي از خلافت معتصم و تمام خلافت متوكل و منتصر و مستعين و در زمان خلافت المعتز بالله وفات يافتند

امام هادی (ع) در مدينه اقامت داشتند تا اينكه متوكل در سال 232 ق به خلافت رسيد. چنانكه در تواريخ مذكور است متوكل به حضرت امير (ع) و اهل بيت كينه شديدي داشت و كساني كه دور و بر او بودند به بغض و عداوت با آل علي شهرت داشتند و از جمله آنها عبد الله بن محمد بن داود هاشمي معروف به «ابن اترجه» بود

متوکل از امام جهت مسافرت به بغداد دعوت نمود و يحيي بن هرثمه را مأمور اين كار كرد ، هرثمه آن حضرت را در سال 233 ق به سامرا برد

رفتار متوكل با امام به ظاهر محترمانه بود ولي پيوسته او را تحت نظر داشت و گاهي به حبس، توقيف و يا جستجوي منزل آن حضرت امر ميكرد .

آثار آن حضرت

1 ) رساله اي در رد اهل جبر و تفويض و اثبات عدالت و منزلت بين المنزلتين .

2 ) مجموعه پاسخهايي كه به پرسشهاي يحيي بن اكثم قاضي القضات بغداد داده اند .

3 ) مجموعه اي از احكام دين كه ابن شهر آشوب در مناقب از خيبري و حميري و از كتاب مكاتبات الرجال از عسكريين نقل كرده است .

از سخنان گهربار امام هادي عليه السلام: "بهتر از نيكي، نيكوكار است، و زيباتر از زيبايي، گوينده آن است و برتر از علم، حامل آن و بدتر از بدي، عامل آن است وحشتناك تر از وحشت، آورنده آن است." امامان و پيشوايان معصوم (ع) انسانهاي كامل و برگزيده اي هستند كه به عنوان الگوهاي رفتاري و مشعلهاي فروزان هدايت جامعه بشري از سوي خدا تعيين شده اند. گفتار و رفتار و خوي و منش آنان ترسيم حيات طيبه انساني و وجودشان تبلور تمامي ارزشهاي الهي است. بدون شك، ارتباط با چنين چهره هايی و پيروي از دستورها و رفتارشان، تنها راه دستيابي به كمال انسانيت و سعادت هر دو جهان است. پيشواي دهم (ع) يکی از پيشتازان دانش و تقوا و كمال است كه وجودش مظهر فضائل اخلاقي و كمالات نفساني و الگوي حق جويان و ستم ستيزان است.

۱۶مهر برابر با ۸ اکتبر روز جهانی کودک می باشد .روزی که برای همه خاطره انگیز است یاد کودکی خود  و یا لذت داشتن کودکی که برای او زنده ماندن برایت معنی یافته است.

در سال ۱۹۴۶ بعد از جنگ جهانی دوم انجمن عمومی سازمان ملل برای حمایت از کودکان مرکز یونیسف (صندوق کودکان سازمان ملل متحد)را ایجاد کرد و در سال ۱۹۵۳ یونیسف یکی از بخش های دائمی سازمان ملل شد و این چنین بود که ۸ اکتبر  ۱۶مهر ماه روز جهانی کودک نام گرفت .

کودکی کردن و کودکی داشتن و پاکی و شفافی و زلالی و معصومیت کودکی را حفظ کردن و در بزرگی خود ُقلب کودکانه داشتن آروزی بزرگی است که من در یک فرد به عیان آن را دیدم و بسیاری نیز آن را تصدیق می کنند و آن حسین پناهی هنرپیشه و شاعر معصوم معاصر ما بود که زود رفت .او مصداق این آیه ی انجیل بود که :برای وارد شدن به ملکوت خداوند باید کودک بود و پناهی این گونه بودو این گونه دوست داشت.

روز جهانی کودک یاد آور حقوق کودک نیز به همه ی ما می باشد . حقوق کودک خود و همه ی کودکان جهان .کودکانی که که حق طبیعی آنان است که تجربه ی کودک بودن را در سنین کودکی داشته باشند و به یکباره سر از آوارگی و جنگ و یتیمی و حبس و فقر و خشونت و وحشت و محرومیت و بردگی و کار در نیاورند. این قربانیان بزرگ ُ بزرگان و جامعه ی بزرگان هیچ جرمی ندارند جز کودک بودن که فردا را  این کودکان خواهند ساخت .

داشتن خانه و کاشانه ُ آرامش و صلح ُ پدر و مادر مسئولیت پذیر ُ تغذیه مناسب و تفریح و شادی کافی ُ برخورداری از بهداشت و سلامت کامل و احساس امنیت و امید به آینده ُ حق برخورداری از آموزش و یادگیری ُ همه و همه از حقوق اولیه و لازم و ضروری آنان است .

پیمان نامه حقوق کودک همه ی این تکالیف را به ما یادآور می شود و از ما می خواهد که بدان پایبند باشیم .این پیمان نامه که در سال ۱۹۸۹میلادی در سازمان ملل به تصویب رسیده و از سال ۱۹۹۰به اجرا درآمده دارای یک مقدمه و ۵۴ ماده است  که چهار اصول پایه ای آن به شرح زیر است:

۱-هیچ کودکی نباید از تبعیض رنج ببرد.

۲-زمانی که در رابطه با کودک تصمیم گیری می شود باید منافع عالیه آنان در راس قرار گیرد.

۳-کودکان حق حیات داشته و باید رشد کنند .

۴-کودکان حق دارند آزادانه عقاید و نظرات خود را ابراز کنند و در تمامی اموری که به آنها مربوط می شود این نظرات باید مورد توجه قرار گیرد.

به مناسبت این روز و گرامیداشت آن اولین تجربه ی مستقل نوشتن و اندیشیدن و تخیل و فهمیدن دخترم ستایش ۸ساله را که خواسته است آن را در وبلاگم بیاورم به عنوان اولین مهمان افتخاری وبلاگ تقدیم می کنم.

یکی بود یکی نبود ُ زیر گنبد کبود ُ غیر از خدا هیچ کس نبود .

یک پسر بچه به نام مانی خیلی درس هاش خوب بود ولی یک اشکال داشت که غذا را خوب نمی خورد.

یک روز مادرش برایش ظرف عروسک دار خرید و برایش غذا ریخت ولی باز نخورد .

یک دفعه از توی بشقاب یک پیرمرد در آمد و گفت :چرا جلوی خانه من آشغال می ریزی .

مانی تعجب کرد و گفت :تو حرف می زنی .پیرمرد جواب داد :آره ُ حرف می زنم .

مانی گفت دیگه جلوی خانه تو آشغال و غذا نمی ریزم و غذایم را تا آخر می خورم .

تمام .

چون شب هشتم ذی الحجه (یوم الترویه) فرا رسید، حضرت ابراهیم بعد از انجام وظائف عبادی، سر بر بالین استراحت نهاد و در خواب به او ندا شد:«ای خلیل گر تشنه ی وصال مائی برخیز و با کارد تیز فرزند دلبند خود را قربانی کن!»ابراهیم از هیبت این خطاب بیدار شده و با خود گفت آیا این امر رحمانی است یا وسوسه شیطان ی؟ شب عرفه نیز همان خواب را دید ودر شب نحر(عید قربان) نیز همین خواب را دید و یقین او زیاد شد و صبح روز عید قربان ابراهیم خلیل با همسرش هاجر وداع کرده و با اسماعیل از خانه به سوی منی روی نهادند. وقتی به منی رسیدند، جریان خواب خود را به فرزندش بازگو کرد و اسماعیل در واکنش به این سخن پدر چنین گفت: ای پدر بزرگوار من اگر هزار جان داشتم، همه را به فرمان الهی قربان می‌کردم و تسلیم امر الهی می‌شدم.
ابراهیم چون در منی به جمره اول رسید، شیطان آمد که او را تعرض کند، هفت سنگ به سوی او انداخت و در جمره دوم و سوم هم هفت سنگ پرتاب کرد. این رمی جمرات ثلث از جمله مناسک حج شد. پس هنگامی که پدر و پسر حکم خدا را گردن نهادند، ابراهیم پیشانی پسر را بر زمین نهاد و تیغ تیز بر حلق او گذارد اما ذره‌ای از پوست و گوشت و رگ او بریده نشد و سرانجام از طرف حق سبحانه و تعالی ندا آمد که عمل ابراهیم مقبول درگاه ما شد و آنرا پسندیدیم.

سالروز شهادت امام محمد باقر ( علیه السلام ) هفتم ماه ذی الحجه مصادف است با سالروز شهادت پنجمین اختر تابناک آسمان ولایت حضرت امام محمد باقر (( علیه السلام )) ، شهادت این بزرگوار را به تمامی ارادتمندان خاندان اهل بیت عصمت و طهارت تسلیت می گوییم .

امام باقر علیه السلام : «إِنَّما یُداقُّ اللّهُ الْعِبادَ فِى الْحِسابِ یَوْمَ الْقِیمَةِ عَلى قَدْرِ ما آتاهُمْ مِنَ الْعُقُولِ فِى الدُّنْیا.»: خداوند در روز قیامت در حساب بندگانش، به اندازه عقلى که در دنیا به آنها داده است، دقّت و باریک بینى مى کند.

خلاصه ای از زندگی  پر برکت حضرت امام محمد باقر ( ع ) نام مبارک امام پنجم محمد بود . لقب آن حضرت باقر يا باقرالعلوم است ،بدين جهت که : دريای دانش را شکافت و اسرار علوم را آشکارا ساخت . القاب ديگری مانند شاکر و صابر و هادی نيز برای آن حضرت ذکر کرده اند که هريک باز گوينده صفتی از صفات آن امام بزرگوار بوده است . کنيه امام " ابوجعفر " بود . مادرش فاطمه دختر امام حسن مجتبی ( ع ) است . بنابراين نسبت آن حضرت از طرف مادر به سبط اکبر حضرت امام حسن ( ع ) و از سوی پدر به امام حسين ( ع ) می رسيد . پدرش حضرت سيدالساجدين ، امام زين العابدين ، علی بن الحسين ( ع ) است .

تولد حضرت باقر ( ع ) در روز جمعه سوم ماه صفر سال 57هجری در مدينه اتفاق افتاد . در واقعه جانگداز کربلا همراه پدر و در کنار جدش حضرت سيد الشهداء کودکی بود که به چهارمين بهار زندگيش نزديک می شد .

مولانا جلال الدین محمد بن بهاء الدین از شاعران و عارفان نامی ایران زمین
در سال604 هجری قمری به دنیا آمد
. این شاعر نامی پارسی گوی  در بلخ متولد شد . پدرش بهاء الدین ولد ، از عرفا و
مرشدان بنام بود که بنا به دعوت سلطان علاء الدین کیقباد به قونیه عزیمت کرد و به
ارشاد و تربیت دینی مردم پرداخت .

مولانا پس از مرگ پدر بنا به وصیتی که
کرده بود به جای او نسشت و وظیفه ارشاد مردم را به عهده گرفت . او در همین زمان از
محضر درس استادان بزرگی چون برهان الدین محقق ترمذی که از شاگردان پدر بود بهره های
فراوان برد و از او اجازه ارشاد مردم را دریافت کرد . ملای رومی  در سال 642 ه ق با
عارف وارسته شمس الدین محمد تبریزی آشنا شد و به شدت شیفته اخلاق و شخصیت آن عارف
برجسته گشت . پس از این شیفتگی بود که مولانا تمام  کار های  خویش را به کناری
نهاد  و در حلقه مریدان شیخ در آمد . پس از مدتی شمس تبریزی به دلایلی از جمله
حسادت و رشک مریدان مولوی ، از مولانا جدا  و از این پس مولوی  بیش از پیش آشفته
خاطر شد .

پس از چنین اتفاقی انقلابی در درون مو لانا به وجود آمد و حاصل
این انقلاب و عاشقی خلق آثار بر جسته ادبی ای چون مثنوی معنوی و دیوان شمس است .
کتاب مثنوی که گنجینه ای از عرفان و حکمت است در شش دفتر و بیست و شش هزار بیت
نگاشته شد . دیوان شمس او نیز سرشار از غزلیات ناب و زیبای پارسی است . فیه مافیه و
مجالس سبعه از دیگر آثار برجسته این شاعر بزرگ ایرانی است . ملای رومی در چنین
روزی  در سال 672 ه ق دار فانی را وداع گفت و به دیدار
معشوق ادبی خود شتافت . پیکر او را در قونیه به خاک سپرده اند.

در مورد شهادت امام جواد ( علیه السلام) یک دسته از روایات می گویند آن حضرت به دست همسرش ام الفضل، دختر مأمون، به اشاره معتصم مسموم گشت. ولی روایتی دیگر می گوید: بعد از آنکه معتصم امام را به بغداد طلبید... به وسیله «اشناس» شربتی از پرتقال برای امام فرستاد و اشناس به او گفت: پیش از شما امیرالمؤمنین به احمد بن ابی داوود و سعید بن خضیب و گروهی از بزرگان از این شربت نوشانیده و امر کرده است شما هم آن را با آب یخ بنوشید. این بگفت و یخ آماده کرد. امام فرمود: در شب آن را می نوشم. اشناس گفت: باید خنک نوشیده شود و الان یخ آن آب می شود و اصرار کرد و امام ( علیه السلام) با علم به عمل آنان آن را نوشید» .

در جای دیگری آمده است که ابن ابی داوود بعد از ماجرایی مربوط به قطع دست سارق که امام ( علیه السلام) دیگران را مجاب کرد و معتصم به سخن امام عمل کرد و حرف دیگران را رد کرد، معتصم را به کشتن امام تحریک کرد. ابن ابی داوود می گوید: «پس به معتصم گفتم: خیر خواهی برای امیرالمؤمنین بر من واجب است و من واجب است و من در این جهت سخنی می گویم که می دانم با آن به آتش (جهنم) می افتم!

معتصم گفت: آن سخن چیست؟

گفتم: (چگونه) امیرالمؤمنین برای امری از امور دینی که اتفاق افتاده است فقهاء و علماء مردم را جمع کرد و حکم آن حادثه را از آنان پرسید و آنان حکم آن را به طوری که می دانستند گفتند و در مجلس، اعضای خانواده امیرالمؤمنین و فرماندهان و وزراء و دبیران حضور داشتند و مردم از پشت در به آنچه که در مجلس می گذشت گوش می دادند... آنگاه به خاطر گفته مردی که نیمی از مردم به امامت او معتقدند و ادعا می کنند او از امیرالمؤمنین شایسته تر به مقام او است، تمامی سخنان آن علماء و فقهاء را رها کرد و به حکم آن مرد حکم کرد؟ !

پس رنگ معتصم تغییر کرد و متوجه هشدار من شد و گفت: خدا در برابر این خیر خواهیت به تو پاداش نیک عطا کند!

پس در روز چهارم یکی از دبیران وزرایش را مأمور کرد تا ابوجعفر ( علیه السلام) را به منزل خود دعوت کند، او چنین کرد ولی ابوجعفر ( علیه السلام) نپذیرفت و گفت: تو می دانی که من در مجالس شما حاضر نمی شوم. آن شخص گفت: من شما را برای ضیافتی دعوت می کنم و دوست دارم بر فرش خانه من قدم بگذاری و من با ورود شما به منزلم متبرک شوم. و فلان بن فلان از وزرای خلیفه دوست دارد خدمت شما برسد.

پس آن حضرت ( علیه السلام) به منزل او رفت و چون غذا خورد احساس مسمومیت کرد و مرکب خود را طلبید. صاحب خانه از او خواست نرود، ابوجعفر ( علیه السلام) فرمود: بیرون رفتن من از خانه تو برای تو بهتر است!

پس در آن روز و شب حال او منقلب بود تا اینکه رحلت نمود.

شعر برای روز اول مهر (محمدعلی حریری)

اولین روز دبستان بازگرد  // کودکی ها ، شاد و خندان بازگرد باز گردای خاطرات کودکی//بر سواراسب های چوبکی

خاطرات کودکی زیباترند//یادگاران کهن مانا ترند درس های سال اول ساده بود //آب را بابا به سارا داده بود

درس پند آموزروباه وخروس//روبه مکارودزدوچاپلوس روزمهمانی کوکب خانم است//سفره پرازبوی نان گندم است

کاکلی گنجشککی باهوش بود //فیل نادانی برایش موش بود با وجود سوزوسرمای شدید//ریزعلی پیراهن ازتن می درید

تا درون نیمکت جا می شدیم//ما پرازتصمیم کبری می شدیم پاک کن هایی ز پاکی داشتیم //یک تراش سرخ لاکی داشتیم

کیفمان چفتی به رنگ زرد داشت//دوشمان ازحلقه هایش درد داشت گرمی دستانمان از آه بود//برگ دفترها به رنگ کاه بود

مانده در گوشم صدایی چون تگرگ//خش خش جاروی با با روی برگ همکلاسی های من یادم کنید  // بازهم در کوچه فریادم کنید

همکلاسی های درد ورنج و کار//بچه های جامه های وصله دار بچه های دکه ی سیگار سرد //کودکان کوچک اما مرد مرد

کاش هرگز زنگ تفریحی نبود//جمع بودن بود و تفریقی نبود کاش می شد باز کوچک می شدیم//لا اقل یک روز کودک می شدیم

یاد آن آموزگار ساده پوش //یاد آن گچ ها که بودش روی دوش ای معلم نام و هم یا دت به خیر//یاد درس آب و بابایت به خیر

ای دبستانی ترین احساس من بازگرد این مشق ها راخط بزن