انیس گنج تنهایی

انسان، بی دوست تنهاست و انسان تنها، قرین غصه و غم. در همراهی با دوست، لحظه ها به شادی می گذرد و تلخی ها به شیرینی جای می دهد. اما کدام دوست لایق هم نشینی با لحظه های گران قدر ماست؟

کتاب؛ ضرورتی انکار ناپذیر

مقام معظم رهبری که خود از اهالی اندیشه و از شیفتگان کتاب و کتاب خوانی هستند، دغدغه مبارک اهتمام به مطالعه و کتاب را در سخنان خویش این گونه ابراز کرده اند: «[در زمان شاه] برابر گزارش های همان روزگار، در شهر تهران و برخی شهرهای دیگر، شمار می خانه ها بیش از شماره کتاب خانه ها و کتاب فروشی ها یا چند برابر آنها بود. اکنون ملت ایران باید عقب افتادگی ها را جبران کند. اینک فرصت بی نظیری از حکومت دین و دانش بر ایران پدید آمده است که باید از آن در جهت اعتلای فکر و فرهنگ این کشور بهره جست.... کتاب خوانی را باید جزو عادت خودمان قرار دهیم. به فرزندانمان هم از کودکی عادت بدهیم کتاب بخوانند.... باید پدرها و مادرها، بچه ها را از اول با کتاب محشور و مأنوس کنند. حتی بچه های کوچک باید با کتاب انس پیدا کنند. باید خرید کتاب، یکی از مخارج اصلی خانواده محسوب شود. مردم باید بیش از خریدن بعضی از وسایل تزییناتی و تجملاتی... به کتاب اهمیت بدهند؛ اول کتاب را مثل نان و خوراکی و وسایل معیشتی لازم بخرند.بعد که تأمین شد، به زواید بپردازند. خلاصه باید با کتاب، انس پیدا کنند. در غیر این صورت، جامعه ایرانی به هدف و آرزویی که دارد که حق او هم هست، نخواهد رسید».

خاطره ای از رهبر انقلاب

رهبر فرزانه انقلاب با توصیه به کتاب خوانی، خاطره ای درس آموز بیان کرده است: «می خواهم خواهشی از مردم بکنم و آن این است: کسانی که وقت های ضایع شونده ای دارند، مثلاً به اتوبوس یا تاکسی سوار می شوند، یا سوار وسیله نقلیه خودشان هستند و دیگری ماشین را می راند، یا در جاهایی مثل مطب پزشک در حال انتظار به سر می برند و به هر حال، اوقاتی را در حال انتظار به بی کاری می گذرانند، در تمام این ساعات، کتاب بخوانند. کتاب در کیف یا جیب خود داشته باشند و در اتوبوس که نشستند، کتاب را باز کنند و بخوانند. ... بنده خودم چند جلد قطور از یک  عنوان کتاب را در اتوبوس خواندم؛ البته قضیه مربوط به قبل از انقلاب است که چند روزی برای انجام کاری از مشهد به تهران آمده بودم. ... وضعیت و فضای اتوبوس های آن روزگار برای ما خیلی آزار دهنده بود و نمی توانستیم تحمل کنیم. دلم می خواست سرم پایین باشد و خواندن کتاب در چنین وضعی بهترین کار بود. ساعتی را که به این حالت گذراندم، احساس نمی کردم ضایع می شود... ؛ چون کتاب می خواندم. در منزل خود من، همه افراد بدون استثنا هر شب در حال مطالعه خوابشان می برد. خود من هم همین طورم. نه اینکه حالا وسط مطالعه خوابم ببرد؛ مطالعه می کنم تا خوابم می آید، کتاب را می گذارم و می خوابم».

تلنگر

در دنیای کتاب ها، قاعده ساده نانوشته ای وجود دارد که بسیاری بر درستی آن تأکید دارند. این امر، تلنگری است قابل تأمل به وضع نه چندان شایسته فرهنگ ما؛ اینکه:

نیمی از کتاب هایی که نوشته می شود، چاپ نمی شود.

نیمی از کتاب هایی که چاپ می شود، خریده نمی شود.

نیمی از کتاب هایی که خریداری می شود، خوانده نمی شود.

نیمی از کتاب هایی که که خوانده می شود، فهمیده نمی شود.

نیمی از کتاب هایی که که فهمیده می شود، عمل نمی شود.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: